Η αγάπη προς τον Όσιο Γαβριήλ, τα
θαύματα που έγιναν όχι μόνο κοντά στα ιερά λείψανά του, αλλά και μπροστά σε
πολλές εικόνες του Γέροντος ... δεν θα έχουμε άδικο εάν πούμε ότι κάθε μέρα αυτή η αγάπη, σαν χιονόμπαλα,
αυξάνεται και κερδίζει δύναμη. Η δύναμη της προσευχής και της αγάπης! Ένα
θαύμα, ένα πραγματικό θαύμα που συμβαίνει σήμερα μπροστά στα μάτια μας — πώς
αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι στις διχασμένες μέρες μας ο
Γέροντας Γαβριήλ έχει γίνει ένα ισχυρό ενωτικό νήμα για τους Ορθόδοξους λαούς
μας;
Προτείνουμε στους αναγνώστες μας να
γνωρίσουν και να πάρουν μια ίδεα από αναμνήσεις και μαρτυρίες για τον Γέροντα Γαβριήλ,
οι οποίες δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό και έτσι θα μπορούσαν να αποκαλύψουν
στον καθένα μας την ουσία για τις πράξεις του, που πηγάζουν από την καρδιά του γεμάτη
πάντα με αγάπη.
Ο Γέροντας Γαβριήλ και ο Οτάρ Νικολαïσβίλι
Αναθυμάται το πνευματικό τέκνο
του Γέροντος Γαβριήλ ο Οτάρ Νικολαïσβίλι:
– Μπλεγμένος σε πάθη του κόσμου τούτου, έψαχνα την
αγαπημένη μου, η οποία κρυβόταν στο γυναικείο μοναστήρι του Samtavro. Ήμουν
τόσο εξοργισμένος (ας με συγχωρήσει ο Θεός!) που ήμουν έτοιμος για οποιαδήποτε
βιαστική πράξη, ακόμη και για έγκλημα. Πώς λοιπόν θα μπορούσα να ακούσω κάποιες
νουθεσίες; Και σε αυτή την κατάσταση που ήμουν, συνάντησα τον π. Γαβριήλ.
Μου φάνηκε ότι αυτός ήταν ένας αμαρτωλός μοναχός, πεινασμένος, προσβεβλημένος
και εγκαταλειμμένος από όλους. Αυτοί οι λογισμοί επιβεβαιώθηκαν από την
απρόσεκτη εμφάνισή του. Αφού είχε μάθει τον λόγο της επισκέψεώς μου στο
μοναστήρι, μου είπε: «Φαίνεται ότι ο Θεός σε αγαπά πολύ, που σε έφερε
κατευθείαν σε μένα: Θα σε βοηθήσω να λύσεις τα προβλήματά σου, μην
στεναχωριέσαι. Εγώ, ο μοναχός Γαβριήλ, είμαι «ειδικός» στην οργάνωση τέτοιων
πραγμάτων. Να εμπιστευτείς αυτό το θέμα σε μένα και θα σου επιστρέψω την
αγαπημένη σου. Υπάρχουν ήδη αρκετές ευχέτες στο μοναστήρι. Σε λίγο καιρό όλα θα
πάνε καλά, αλλά τώρα πάμε στο κελί μου να φάμε ένα μικρό γεύμα, αν δεν σε
πειράζει να μοιραστείς το ψωμί σου με έναν τόσο αμαρτωλό σαν εμένα!».